Elleboogdysplasie (ED)
Elleboogdysplasie onderzoek
Elleboogdysplasie (ook wel ED) onderzoek richt zich op 4 verschillende aandoeningen van het ellebooggewricht, te weten LPC, LPA, OCD en radius Curvus, alle 4 resulteren op den duur tot deformatie van het gewricht wat uiteindelijk tot kreupelheid van de hond kan leiden.
Het zijn ontwikkelingsstoornissen van met name het kraakbeen in gewrichten die voornamelijk onder invloed van erfelijke factoren ontstaan. Sommige honden kunnen hiervan op jonge leeftijd reeds ernstige problemen van ondervinden. Bij andere zullen pas op latere leeftijd de ernstige misvormingen in het gewricht aanleiding zijn tot kreupelheid.
ED wordt officieel getest aan de hand van röntgenfoto´s van de ellebooggewrichten. Ook deze foto´s worden door een dierenarts gemaakt en ter beoordeling opgestuurd naar de Raad van Beheer.
De volgende uitslagen zijn mogelijk: ED-Vrij, Grens geval, Graad 1, Graad 2 en als laatste, Graad 3.
Over het algemeen kan men stellen: hoe beter de ellebogen van de ouderdieren, hoe kleiner de kans dat de nakomelingen ED zullen ontwikkelen. Het is in geen geval een garantie dat nakomelingen van negatief beoordeelde honden ook negatief zullen zijn; de kans is alleen groter.
Behandeling
De behandeling van Elleboogdysplasie hangt ondermeer af van:
- De aard van de afwijking,
- De ernst van de afwijking,
- De ernst van de klachten,
- De leeftijd van de hond,
- En eventueel aanwezige (complicerende) artrotische veranderingen.
In de meeste gevallen is chirurgische behandeling nodig. Artrose zelf is niet chirurgisch te behandelen, wel de oorzaak hiervan.
Ook hier geldt weer : laat de pup/jonge hond niet te zwaar in gewicht worden en vermijd ook anderszins overmatige belasting van de ellebogen.
Onze jarenlange ervaring heeft geleerd dat bij jonge honden, welke een neiging hebben tot het ontwikkelen van HD of ED , bijvoorbeeld door hun snelle groei, baat hebben bij een calcium arm dieet. Heeft u hierover vragen dan kunt u altijd contact met ons opnemen.
Ook hier, net zoals bij HD, is en blijft nog altijd de beste oplossing om aangetaste dieren uit te sluiten van de fok.